قطعه گمشده از شاهکار مشهور ونگوگ پیدا شد
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۵۲۸۸۳
کارشناسان موزه «ونگوگ» در آمستردام صحت انتساب یک طرح اولیه به «ونسان ونگوگ» را تایید کردند.
یک طراحی با مداد از پیرمردی که غمگین و خسته سرش را در میان دستهایش گرفته است، به عنوان یکی از آثار به جا مانده از ونسان ونگوگ هنرمند شناسایی شد. موزه ونگوگ در آمستردام صحت انتساب اثر به این هنرمند پرآوازه هلندی را تایید کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تیو میدندورپ (Teio Meedendorp) از پژوهشگران ارشد موزه ونگوگ از کشف ارتباط این نقاشی به کارنامه ونگوگ به عنوان کشفی خارقالعاده یاد میکند که درباره سالهای اولیه حرفه هنری این نقاش برجسته روشنگری میکند، سالهایی که وی در لاهه زندگی میکرد و نسبت به دورانی که در پاریس یا جنوب فرانسه بود ناشناختهتر است.
کارشناسان تاریخ ترسیم این طرح را در پایان نوامبر سال ۱۸۸۲ تعیین کردهاند که آن را به بسیاری از نقاشیهایی که در آن دوران کشیده شدند، مرتبط میکند. به نقل از روزنامه هنر چاپ لندن این نقاشی، طرح اولیه اثری به نام از پا افتاده (Worn out) است که ونگوگ در اواخر سال ۱۸۸۲ وقتی تنها ۲۹ سال داشت و تازه دو سال بود که حرفه هنری خود را آغاز کرده بود، کشید. این طرح یکی از سوژههای کلیدی حرفه ونگوگ است چون وی در سال ۱۸۹۰ آن را به یکی از قویترین نقاشیهای خود یعنی پیرمرد غمگین (Sorrowing Old Man) تبدیل کرد. در این نقاشی یک پیرمرد روی صندلی نشسته و حالا یا در اثر خستگی یا رنج سرش را میان دستانش گرفته است.
ونگوگ برای کشیدن طرحی که به تازگی به او منسوب شده، از یک مداد طراحی مدل نجاری و یک کاغذ آبرنگ ۴۸.۸ در ۳۰ سانتیمتری استفاده کرده است. وی در انتها روی بخشهای روشنتر لباس سوژه تکهها نان کشیده و نقاشی را به تثبیت کنندهای که از ترکیب شیر و آب ساخته بود آغشته کرد که رد مداد را تیرهتر و ماتتر میکرد.
این طرح از حدود سال ۱۹۱۰ جزئی از یک کلکسیون خصوصی در هلند بوده است. این طرح پس از بیش از یک سده از روز گذشته (جمعه، ۲۶ شهریور ۱۴۰۰) تا ۲ ژانویه (۱۳ دی) در موزه ونگوگ در آمستردام به نمایش گذاشته شده و پس از این تاریخ دوباره به مالک آن برگردانده خواهد شد.
موزه ونگوگ هر ساله نزدیک به ۳۰۰ نقاشی دریافت میکند با این ادعا که یکی از آثار از قلم افتاده ونگوگ هستند، اما تعداد کمی از این نقاشیها به موزه راه پیدا میکنند و اصالت تعداد کمترشان تایید میشود./ایرنا
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: موزه ونگوگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۵۲۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدئو) واکنش جالب یک «تنبل» بعد از دیدن بچه گمشدهاش
راز بقا: تنبلها در راسته کرکدارسانان قرار میگیرند و نزدیکترین خویشاوندانشان مورچهخوار و آرمادیلو است. گونههای زنده تنبل همگی زندگی درختپیمایی دارند و تقریباً تمام عمر خود را روی درختان میگذرانند و فقط برای عمل دفع به پایین درخت میآیند. اما در گذشته تنبلهای غولپیکر با زندگی زمینی که برخی از آنها تقریباً به اندازه فیل بودند و تنبلهای دریایی هم وجود داشتند که اکنون منقرض شدهاند.
به گزارش راز بقا؛ یک جانور تنبل، حدود ۱۵ ساعت در روز میخوابد. در این مدت آرامتر نفس میکشد، ضربان قلبش کند میزند؛ حتی سرعت هضم غذا هم در بدنش کاهش مییابد. تنبلها فقط یک بار در هفته غذا میخورند. همواره بر روی درختان زندگی میکنند و تنها برای زادآوری ممکن است بر روی زمین بیایند. در صورتی که خطری جدی آنها را تهدید کند تا ۴ متر در دقیقه میتوانند جابهجا شوند. بهترین روش فرار آنها، سقوط در آب و سپس شنا کردن است، زیرا در آب شناگرهای بهتری بهشمار میآیند و عموماً درختانی که زیر آنها آب وجود دارد را به دیگر درختان ترجیح میدهند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی tags # حیات وحش سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟